Skip to main content
en flag
nl flag
zh flag
fr flag
de flag
ja flag
ko flag
ru flag
es flag
Listen To Article

Misschien heb je het verhaal gehoord over de vrouw die een sms-bericht kreeg met de tekst: „Ik ben er voor je.” Onmiddellijk schreef ze terug hoe goed ze zich daardoor voelde. Ze had de laatste tijd zoveel meegemaakt en was dankbaar voor de steun van haar vriendin. Toen gaf ze toe dat ze haar telefooncontacten kwijt was en niet zeker was wie haar sms'te.

'Je Uber-stuurprogramma', was het antwoord.

Grappig, maar ook vertellend.

Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik wil graag een „Ik ben er voor je,” sms dagelijks. Niet van een Uber-chauffeur, maar van God.

Waar is God? Vooral nu de aandelenmarkt op een achtbaan staat en wc-papier plotseling is het ding om te hamsteren, allemaal omdat het COVID-19 virus zich verspreidt... als een virus. Zelfs toen ik dit schreef, verklaarde de Wereldgezondheidsorganisatie dat het een pandemie was. Nu zou een goed moment zijn voor God om op te dagen.

We wenden ons tot God, of in ieder geval tot de kerk, op deze momenten. Weet je nog hoe kerken vulden na 9/11? Niet zo met deze ramp. Het lijkt onvermijdelijk dat we in dit geval Hebreeën gaan schenden 10:25 en de gewoonte opgeven om elkaar te ontmoeten. Het is al gebeurd in Italië, zoals de New York Times heeft gemeld. Hoe lang duurt het voordat zoiets hier gebeurt?

We proberen het allemaal onder controle te houden. Ik heb mijn handen meer gewassen in de afgelopen week dan het afgelopen jaar, en laat me niet beginnen met de nieuwe onthulling van hoe vaak ik mijn gezicht aanraak. Elke keer als ik hoor „Raak je gezicht niet aan”, jeukt mijn rechterwang en raak ik mijn gezicht aan.

Op mijn kleine school zijn we gestopt met elkaar aan te raken. Het dagelijkse passeren van de vrede in de kapel, een tijd gekenmerkt door handdrukken en knuffels, is vervangen door gesproken groeten en zwaaien. Onze communieservers gebruikten al handreiniger voordat ze de elementen distribueerden, nu hebben we het over dat ze handschoenen dragen.

Ik betwijfel of dat extra handontsmetter en elkaar niet aanraken voldoende zal zijn. Sociale isolatie is de beste manier om de verspreiding van het coronavirus te stoppen. Het lijkt een kwestie van tijd voordat we stoppen met aanbidden samen. Michigan State University heeft persoonlijke lessen geschorst. Hoe lang duurt het voordat Calvin, Hope en Western het voorbeeld volgen?

Toen Calvin University de stekker trok op het Festival of Faith and Writing een week geleden leek het erop dat ze misschien te voorzichtig zijn. Vandaag, met nieuws van bevestigde gevallen in Michigan, lijken hun acties redelijk.

Met scholen die lessen stoppen en andere grote bijeenkomsten afgelast, lijkt de opschorting van de eredienst onvermijdelijk. Ik vraag me af of we een kerk hebben met Pasen.

Hoe overleeft het geloof zonder zakelijke aanbidding? Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik heb de neiging om de week mijn geloof te verliezen en het te herstellen door de ritmes en de praktijk van aanbidding. De gemeenschappelijke aard van aanbidding is belangrijk voor mij. Soms, als we onze zonden belijden of de bevestiging van geloof zeggen, word ik meegesleurd door de gemeenschap. Ik heb het niet altijd in me om het eens te zijn met elk punt van de leer, maar het horen van de stem van Brad, die achter me zit en de woorden zegt, maakt het voor mij mogelijk om ze te zeggen.

Het betekent iets voor mij dat de meeste brieven van het Nieuwe Testament naar gemeenschappen werden gestuurd. Ik stel me voor dat Paulus zegt: „Ik bedoel niet dat je persoonlijk de geest van Christus moet hebben, ik bedoel dat je als groep de geest van Christus hebt.” Als het gaat om de kerk, het geheel is groter dan de som van zijn delen. Het geloof van de kerk is groter dan het gecombineerde geloof van de individuele leden.

Wat gebeurt er met ons als we stoppen met elkaar te zien? Stop met verzamelen als gemeenschap? Stop met contact met elkaar te maken? En, zoals ik al eerder zei, waar zien we God in dit midden?

Frederik Buechner vertelt het verhaal van een spreker in een kerk in de nacht van 9/11 die zegt: „Op momenten als deze is God nutteloos.”

Buechner's eerste gedachte was hoe verschrikkelijk, gevolgd door hoe dapper, gevolgd door hoe waar. „Als er verschrikkingen gebeuren, kunnen we God niet gebruiken om ze ongedaan te maken,” schrijft hij, „net zo min als we een vloed van licht kunnen gebruiken om een vuur te blussen of Psalm 23 om onze weg naar huis te vinden in het donker.” (Beyond Woorden, 84, 85)

Is God echt nutteloos?

Ik wil dat God op miraculeuze wijze het coronavirus stopt. Maar God heeft 9/11 niet gestopt of de Holocaust of de tornado's die Nashville hebben getroffen. Hij lijkt niet in de zaken van het voorkomen van rampen. COVID-19 is hier en gaat erger worden voordat het beter wordt. Creëert dat een theologisch probleem? Dat doet het niet voor mij.

Ik geloof dat Psalm 23 eigenlijk is hoe we onze weg naar huis vinden in het donker. „Ja al loop ik door de vallei van de schaduw des doods gij zijt met mij” klinkt als „Ik ben hier voor u.” Ik denk niet dat God ons ooit in de steek laat. Ik ga God niet in de steek laten, ook al kan ik niet naar de kerk.

Ik denk aan Johannes 6, een van de meest ongelooflijke hoofdstukken van de Bijbel, en de gedenkwaardige uitwisseling tussen Jezus en Petrus aan het einde van het hoofdstuk. Jezus voedt vijfduizend en wandelt over het water aan het begin van het hoofdstuk, en als gevolg daarvan komen er woedende menigten die hem tot koning willen maken. Hij trekt zich terug en wanneer de menigte inhaalt vertelt Jezus hen dat ze zijn vlees moeten eten en zijn bloed moeten drinken. Deze weerzinwekkende ideeën schandaliseren veel mensen, die dan lopen weg. Op dit moment wendt Jezus zich tot zijn discipelen en zegt: „Hoe zit het met u?” Peter's antwoord krijgt me altijd: „Waar gaan we anders heen?”

Waar gaan we heen als we niet naar de kerk kunnen? Deze crisis kan een spannende kans zijn voor de kerk. Gedwongen uit routines, moeten we nieuwe manieren vinden om God te horen.

Misschien kunnen we een nieuwe praktijk beginnen en sms'jes naar elkaar sturen namens God. Ze hoeven niet lang te duren. Vijf woorden zouden het doen: „Ik ben er voor je.”

Dat zou het doen. Dat zou ik leuk vinden.

Jeff Munroe

Jeff Munroe is the editor of the Reformed Journal. 

16 Comments

  • Wonderful read. Thank you. Couldn’t you have mentioned NBTS as well?

    Lenten blessings to you.

  • stan seagren says:

    “I don’t know about you, but I tend to go through the week losing my faith only to have it restored by the rhythms and practice of worship.”
    Apart from the excellent commentary on the virus, these words are so brutally and self-compassionately honest!
    Let us pray we do see new opportunities for connection with God and each other in this time.
    A parishioner sent this:
    Have mercy on me, my God, have mercy on me,
    for in you I take refuge.
    I will take refuge in the shadow of your wings
    until the disaster has passed. Ps 57:1
    Thank you Jeff!

  • mstair says:

    “Now would be a good time for God to show up.”
    “He doesn’t seem to be in the business of preventing disasters.”

    …unless He’s preventing even bigger ones we are simply not aware of …

    The mortality rate of “the current virus” is about 3.4%. But, about viruses … they mutate … capable of becoming more … or less lethal …
    Now that’s the kind of probability God can influence with minimal effort. Something we might suggest to Him in prayer …

    • Eric Van Dyken says:

      mstair, I was thinking the same thing on the prevented disasters. Funny thing about disasters that never happen, most of them we would not have known to freak out about. And of course plenty of disasters that we were prone to freak out about never happened either (Y2K anyone?).

      Even more importantly, every day he withholds his just punishment for sin is a day in which he prevents disaster. We have no idea just how much God’s grace prevents us from suffering.

    • Erik says:

      A god who secretly prevents disasters is the same as a god not preventing them at all. How can you tell the difference?

  • Fred Mueller says:

    With you I thank God for the “voice of Brad” and the HS prompting him to confess our faith.

  • Henk Ottens says:

    Your good words add a much-needed perspective on these “interesting” times. Thanks for arranging them with your inimitable skill.

  • JIM KORTMAN says:

    This comment will ring true with another author here on the 12, as we share the same “Uncle Marinus.” Maybe I make this comment for JC Schaap’s benefit – as well as everyone else who may take comfort and direction.
    Approximately 33 years ago, I was sitting in the basement of the Calvin College Library visiting with my Uncle, Rev. Marinus Goote, who was employed as a curator of some from cataloging the history of the CRC. We were discussing my faith formation as I raided his M&M jar and drank his coffee.
    He asked me, “Jim, Psalm 23 is likely the most famous passage in the Bible, for sure in the book of Psalms. What is the most important single word in the Psalm?” As we discussed the various themes brought up, he lead me to a word I was not landing on – on my own. He stated “God is Sovereign, You are His, in all of this He is with you ‘through’ the process and trials of life.” The biggest take away being his presence, and whatever trial or challenge we are in, it is not the end of the journey. Only something we are passing through.
    A year later, when he married my wife and I, his text for the sermon was “Christ love compels me” from 2 Corinthians. That was to be and has become our married life’s verse. The point in the sermon – as we go “through” life, (married and all of life) may it be his love that compels our every action.
    As we are the Church, and find new ways to minister and support each other, Uncle Marinus’ charge for my life rings true today. We are on our way through this trial, and God is leading us through it.

    Blessings on your day as you reflect on God’s immense love for us – that he walks with us.

  • Harvey Kiekover says:

    A good word for us as concern heightens and restrictions tighten. I pray that we will not use God but I do pray that He will use us. Thanks for a meaningful and helpful blog.

    Harvey

  • RLG says:

    Thanks, Jeff, for an article that brings comfort for many Christians. For those who are not Christian, they look for and find comfort in a variety of other means – family, friends, fellow workers, etc. For those looking in from the outside at Christianity, it looks like Christians do a lot of rationalizing and justifying for the God of the Bible. We have an explanation (or many explanations) for why the Corona Virus is devastating countries such as China and Italy without God seeming to lift a finger. He is characterize in the Bible as a great God of strength who performs great feats of power and love, especially for his chosen people, but also for those not chosen. Jesus feeds a crowd of 5,000 and then 4,000 from a child’s lunch, as mentioned in this article. But today, as Jeff implies with tongue in cheek, he seems useless. Powerful in the Bible, but not so much today. Do you think Deism might have it right when it attests to a mighty God, but one who, since creation, is not personally involved in the affairs of this world or people’s lives. The reality definitely seems to support such a perspective. That would be a reasonable conclusion. But who has ever said Christianity is reasonable? Thanks, Jeff.

  • RLG says:

    Jeff, you ask, what are we going to do when we can’t go to church? Yes, forced out of our routines, we can find new ways to hear God. We can text messages to each other such as, “I am here for you,” and ‘pretend’ they are from God. Hmm!

  • Mark McCallum says:

    It boggles my mind, the amount of tap dancing you all have to do to somehow reconcile your faith to a deity that is clearly either unable or unwilling to intercede in a tradgedy of this magnitude. I am, in a sad way , impressed that you seem to actually be capable of doing it!

  • geoff ralph says:

    Completely useless
    The deadbeat Dad of the universe

  • Paul says:

    God does not exist. And Covid has proved that he is completely superfluous to life. We can manage without him. Indeed, with church closures we have learned that we have had to manage without him. And if we can manage without him in such painful unsettling times, we can certainly manage without him when times get better. This realisation will ultimately destroy organised religion.

  • frank ogiba says:

    How many wondered last 4,5 billion years if there is no god. answer, all

Leave a Reply